Open en gesloten landschappen topokaart_1969 (1952-1969)

Geeft de ligging van open en gesloten landschappen op de topo1969 weer. De indeling is gebaseerd op het voorkomen van houtkanten, bomenrijen, bossen en boomgaarden. Gesloten landschappen komen voor op plaatsen met hoge concentraties aan houtkanten (=bocage), bos of boomgaarden. Concentraties van meer dan 7,5 km houtkanten en/of bomenrijen per km² én ook omgevingen met bossen en boomgaarden worden als een gesloten landschap beschouwd. Een open landschap biedt vergezichten op een wijde omgeving. Er zijn weinig of geen visuele belemmeringen. Een halfopen landschap wordt gekenmerkt door meer doorkijk en filtrerend licht. Het bestaat uit concentraties bomenrijen (=coulissen). Onderaan zijn ze relatief open, zodat het mogelijk is om tussen de stammen door te kijken. Boven aan de kruinen zijn ze eerder gesloten. Zie inhoudelijke handleiding BASTIAENS J. & VERBOVEN H. 2024: Werken met de signaalkaart van de open en gesloten landschappen, Open Archief van Onroerend Erfgoed [online], Brussel, https://doi.org/10.55465/THDX1845.

Doel van vervaardiging Bruikbaar voor landschapsonderzoek, landschapsecologie, onderzoek naar landschapsbeleving, kiezen van geschikte locaties voor de (her)aanplant van houtkanten en bosuitbreiding op basis van cultuurhistorische patronen.