Vismigratie op tijgebonden mondingen van onbevaarbare waterlopen van 1ste categorie: Een case studie op de driesesloot

We onderzochten in opdracht van de Vlaamse milieumaatschappij (VMM) welke methode (stroomopwaarts of selectief getijdetransport SGT) vissen gebruiken voor migratie bij de monding van een zijbeek van de Zeeschelde, namelijk de Driesesloot.
We vergelijken twee beheervormen aan de uitwateringsconstructie. Bij het huidige waterbeheer wordt er gravitair afgewaterd (de T0-situatie): vissen kunnen enkel tegenstrooms optrekken wanneer de stroomsnelheid niet te hoog is. Bij het alternatief waterbeheer werd de terugslagklep van de afwateringsconstructie opengezet bij zowel afgaand tij als opkomend tijd (de T1-situatie)
We vonden dat het openen van de terugslagkleppen (T1-situatie) leidt tot een significant verhoogde visabundantie en soortenrijkdom.
Verder wijst het onderzoek op het belang van migratieperiodes, waarbij het voor- en najaar piekmomenten zijn voor paaimigratie en migratie naar opgroeihabitat. Om de migratieknelpunten aan tijgebonden mondingen te saneren en dus de connectiviteit te herstellen is het belangrijk om SGT te faciliteren door water binnen te laten.